The Silk road

รีวิวอิหร่าน (Iran) อ่านจบแล้วไปได้เลย เจาะลึกทุกข้อมูลสำคัญของการเดินทางไปยังอิหร่าน เที่ยวเตหะราน อิสฟาฮาน ชีราซ

โอเค ผมจะพูดถึงเมืองๆหนึ่งในอิหร่าน ที่ใครมาอิหร่านแล้วไม่ได้มา จะบอกว่ามาไม่ถึง ก็เป็นประโยคที่เชยแบบสุดๆ ผมอยากจะเทียบให้แบบว่า เฮ้ย นี่มันอิหร่านจริงๆเหรอวะเนี่ย เอาเข้าจริงตอนแรกที่ผมไปอิหร่านเนี่ย ผมก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะเห็นอะไรมากมายหรอกครับ แต่ที่ไปอิหร่านเพราะมันเป็นทางบังคับที่ต้องผ่าน และเมือง Shiraz ในตอนแรกที่แวะมาก็เพราะใครๆเขาก็มากัน จะไม่มาก็กระไรอยู่ แต่เมื่อได้มาเห็นด้วยตาเข้าแล้ว แทบจะน้ำตาไหลด้วยความดีใจ ว่าคิดไม่ผิดเลยจริงๆ ที่หอบผ้าหอบผ่อนมาถึงที่นี่ครับ ทันทีที่ผมมาถึง Shiraz เราก็แทบที่จะถูกจู่โจมด้วยกองทัพชาวเปอร์เซียตัวกระเปี๊ยก ที่เห็นหน้าคนเอเชียตะวันออกแบบพวกผมเหมือนกับนักร้องกลุ่มดงบังชินกิวิ่งเข้ามาจับไม้จับมือแต๊ะอั๋งผมแบบเป็นกันเอง เราก็ซาลาม ซาลามกันไปตามประสา แต่เด็กพวกนี้เหมือนจะยิ่งคึกยิ่งกว่าเดิมเมื่อเห็นเราเหมือนจะพูดภาษาเดียวกันได้ เมื่อซี้กันพอประมาณแล้ว การจะขอถ่ายรูป ให้ยกไม้ยกมือดูจะเป็นเรื่องที่ง่ายดายยิ่งกว่าต้มมาม่ากินเสียอีก ตั้งแต่เด็กจนกระทั่งคนแก่ในอิหร่าน นี่ชอบกล้องกันแทบทุกคน ยิ่งถ้าใครถือกล้องใหญ่ๆเข้ามา เขาจะคิดว่าเราเป็นช่างภาพมืออาชีพระดับโลกครับ ทุกคนเลยอยากมีภาพของตัวเองอยู่ในกล้อง ถึงแม้จะไม่ได้คาดหวังว่าจะได้เห็นรูปที่ตัวเองถูกถ่ายเลยก็ตามที Bazar-e Vakil บาซาร์ของ Shiraz ก็ไม่เป็นรองใครในอิหร่านในเรื่องของความหลากหลายของผู้คนและสินค้าที่บรรดาพ่อค้าแม่ค้าเอามาขาย บาซาร์แต่ละแห่งไม่ต่างจากการเล่นเกมส์เขาวงกตย่อยๆที่พอได้เดินเข้ามาแล้วแทบจะหลงลืมเส้นทางที่ผ่านมาเพราะมันดูคล้ายกันไปหมด บาซาร์ที่นี่เป็นอีกตลาดใจกลางเมืองที่โบราณที่สุดอีกแห่งหนึ่งตั้งแต่สมัยยุคกลาง จนผ่านมาถึงเส้นทางสายไหมสายโบราณที่พ่อค้าแม่ค้าใช้เป็นที่พักตุนเสบียงหลังจากผ่านทะเลทรายมาครับ คนทั่วๆไปแบบนักท่องเที่ยวอย่างเราสามารถที่จะเดินท่องบาซาร์แห่งนี้ได้อย่างอิสระเสรีไร้สิ่งกวนใจใดๆ ยกเว้นแต่จะโดนคนอิหร่านอัธยาศัยดีที่ถูกชะตากับเราชวนไปกินระหว่างทางตลอดเวลาครับ Vakil Bazaar อยู่ใจกลางเมือง...

ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับการขอวีซ่าเส้นทางสายไหม (The Silk Road)

10 สิ่งที่ต้องรู้ก่อนทำวีซ่าเส้นทางสายไหม ถ้าไม่รู้ ต้องอ่าน จะช่วยให้ทุกอย่างง่ายขึ้น

ประเทศเติรกเมนิสถาน มีเมืองนึงที่ชื่อว่า อาชกาบัต เป็นเมืองที่มีความผสมผสานระหว่างประวัติศาสตร์ สถาปัตยกรรม ศาสนา เศรษฐกิจที่ลงตัว

สถานที่นี่ถือเป็นอีกสถานที่ที่ผมอยากให้พวกคุณได้มีโอกาสลองมาเยือนสักครั้ง มันยิ่งใหญ่อลังการณ์มากๆ ซึ่งจริงๆแล้งประเทศจีนมีที่สวยงามแบบต้องร้องอุทานอีกหลายๆที่เลยครับ

ประสบการณ์ 7 วันบนถนนปามีร์ไฮเวย์ หนึ่งในถนนที่ถูกเรียกว่าเป็นเส้นที่สวยที่สุดเส้นหนึ่งของโลก

ประสบการณ์ที่ลืมไม่ลงครั้งสุดท้ายของคุณคือเมื่อไร ในโรงเรียน ในมหาวิทยาลัย หรือในโลกแห่งการทำงาน??? หรือว่ามันนานมากจนจำไม่ได้แล้วว่ามันนานแค่ไหนแล้ว แต่ผมแน่ใจว่าทุกๆคนต้องเคยมีความทรงจำเหล่านี้อยู่อย่างแน่นอน ในโลกนี้มีสถานที่นับล้านๆแห่ง ถ้าให้เลือกได้ว่าให้ไปมีความทรงจำในสถานที่ใดสถานที่หนึ่ง ที่มันจะมีครบทุกรสชาติ ทั้ง หวาน เค็ม เผ็ด มันส์ หรือเปรี้ยว เราจะเลือกพาร่างกายและจิตใจของเราไปที่ไหนกันดี ถ้าตอนนี้ยังคิดไม่ออก ลองมาดูพวกเรา หมอสองคน ที่ครั้งนี้หลงทางมาไกล มาอยู่ในดินแดนที่โคตรจะไกลสุดหล้าฟ้าเหลือง มาเดินเล่นอยู่บนหลังคาโลกอีกแห่งหนึ่งที่นอกเหนือจากทิเบตที่หลายๆคนรู้จัก แพะภูเขา คนอัฟกัน พายุหิมะ ตำรวจใจร้าย และอะไรต่อมิอะไรอีกนับไม่ถ้วน มาเจอประสบการณ์หลายๆอย่างที่มันโคตรจะน่าเหลือเชื่อและไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นได้จริง และนั่นก็คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวการเดินทางบนทางหลวงสายปามีร์ ที่นี่คือหนึ่งในดินแดนที่ผมแทบจะเชื่อเลยว่า คนไทยรู้จักกันน้อยมาก มันคือดินแดนรอยต่อของเทือกเขาหิมาลัยและคาราโครัมที่ยิ่งใหญ่ หนังสือบางเล่มก็ยกให้พื้นที่ตรงบริเวณเป็นอีกหนึ่งส่วนของหลังคาโลกด้วยเช่นกัน เป็นหนึ่งในสถานที่ๆควรมาก่อนตายจากทุกๆสำนักโพล ถึงแม้เขาจะบอกกันว่าถนนเส้นนี้เป็นหนึ่งในเส้นทางที่อันตรายที่สุดของโลกก็ตามที วันที่  1  : จุดเริ่มต้นคือก้าวที่ศูนย์ จุดเริ่มต้นอยู่ที่เมืองหลวงดูซานเบ (Dushanbe) บรรยากาศในเมืองหลวงมันก็เหมือนเมืองทั่วๆไป ไม่มีอะไรน่าแปลกใจมาก แต่ทันทีที่รถวิ่งออกจากเขตเมืองมาเขตบ้านนอก พระเจ้า ทุกอย่างมันแทบจะกลับตารปัตร บรรยากาศข้างทางมันก็เหมือนกับมีแรงดึงดูดพิเศษที่ทำให้หนังตาเราถ่างขึ้นโดยไม่รู้ตัว วิวระหว่างทางที่ไม่เคยซ้ำกัน ไกด์บุ๊คทุกเล่มที่มีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้ บอกพวกเราว่า ถนนเส้นนี้เป็นหนึ่งในถนนที่ต้องมาก่อนที่เราจะตาย 7 วันที่ผมใช้ชีวิตอยู่บนถนนสายนี้ บอกได้เลยว่า ไม่เคยมีวันใดที่มีภูมิประเทศซ้ำกันเลยซักวันเดียว แต่ผมก็ไม่ได้บอกให้คุณเชื่อโดยที่ไม่ได้รับการพิสูจน์อยู่ดีครับ ทะเลสาบ ทะเลทราย พายุทราย พายุหิมะ ภูเขาหิมะ ภูเขาหินปูน บรรยากาศข้างทางพร้อมที่จะสร้างความตื่นตะลึงให้แก่ผู้มาเยือน พร้อมจะพิสูจน์กันเหรอยัง ถ้าพร้อมแล้วก็เก็บกระเป๋าขึ้นรถกันเลยครับ โค้งนี้โคตรมีความหมายในชีวิตของการเดินทางในวินาทีนั้นอย่างมาก เพราะอะไรเหรอ ... เพราะมันคือโค้งแรกที่ทำให้ผมเห็นประเทศ "อัฟกานิสถาน" แบบเต็มๆตาเป็นครั้งแรกในชีวิต และนั่นเป็นเหตุผลที่ทรงพลังที่สุดในการดูดผมออกจากเตียงอันแสนสบายในประเทศไทย ให้มาตกระกำลำบากอยู่แถวๆนี้ ภูเขาที่เห็นในภาพตรงนั้น คือประเทศอัฟกานิสถาน แม่น้ำที่เห็นตรงกลางภาพคือแม่น้ำปามีร์อันเป็นพรมแดนธรรมชาติระหว่างประเทศ สะพานข้ามแม่น้ำคือสะพานมิตรภาพเชื่อมคนสองฝั่งแม่น้ำเข้าด้วยกันครับ อัฟกานิสถานในหัวของผมตอนแรกนั้น มันไม่ใช่แบบนี้ มันดูสงบไปเหรอป่าว???? ถนนตอนแรกจะวิ่งบนเขตที่ราบสูงก่อน พอมาถึงเขตเทือกเขาปามีร์ ถนนมันจะค่อยวกไปวนมา ไต่ระดับลงมาที่ช่องเขา อันเป็นพรหมแดนระหว่างประเทศ และถนนช่วงนี้แหละครับที่มันสวย เพราะมันทั้งโค้ง ทั้งเสียว จนอะดรีนาลีนมันหลั่งจนเกือบหมด วันที่หนึ่งคือวันที่ออกแบบมาให้เราเพื่อปรับตัว...